Mensen die mij goed kennen, weten dat ik een doorzetter ben. Ik kan me enorm vastbijten in iets en pas loslaten, als ik tevreden ben met wat het me opgeleverd heeft. Als ik ergens voor ga, doe ik dat voor de volle 100%. Met de nodige dosis humor, af en toe een bak vol tranen en een gezond verstand, ben ik nog altijd gekomen waar ik graag wil zijn.

Een paar maanden geleden kreeg ik te maken met een ongenode gast. Een gast die zich opdringt in mijn lijf en in mijn leven. Ik kan hem niet de deur uitzetten. Dat laat hij niet toe. Vele mensen voor mij, kregen te maken met deze ongenode gast. Toe nu toe was hij voor mij een onbekende. Maar, zoals een doorzetter betaamt, wil ik alles weten over deze grote onbekende….

Er is op internet veel te vinden over deze ongenode gast. Mooie verhalen, beangstigende verhalen. Eén ding wordt me duidelijk als ik deze verhalen lees. Je zal hem een plekje moeten geven, in je lijf en in je leven. Als je hem goed verzorgt, hem een thuis geeft, zal hij misschien aardig en mild voor je zijn. Als je hem vergeet of negeert, zal hij luid en duidelijk bij je aankloppen en je leven op de kop zetten. Zodanig op de kop zetten, dat je hem een volgende keer niet meer zo snel vergeet.

Blijkbaar heb ik deze ongenode gast al langer op bezoek. Echter, ik heb hem niet eerder opgemerkt. Heb geen rekening met hem gehouden. Heb hem genegeerd en ben gewoon doorgegaan met mijn leven. Nu hij zich de eerste keer luid en duidelijk heeft laat horen, kan beter zeggen heeft laat voelen, weet ik, dat ik lief voor hem moet zijn. Dat ik niet meer om hem heen kan. Ik ga proberen om hem een thuis te geven in mijn lijf en in mijn leven. Hem liefdevol te verzorgen zodat hij ook lief voor mij is.

Hopelijk werkt hij een beetje mee….