Mijn eigen verjaardag vieren is beslist niet mijn favoriete bezigheid. Het gaat daarbij niet eens zo zeer over het jaartje ouder worden. Ik ben van mening dat je blij en dankbaar moet zijn dat je ouder mág worden. Het gaat mij er meer om, dat ik er niet zo van houd om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Dat laat ik liever aan anderen over. En al dat gedoe eromheen. Boodschappen doen. Het huis netjes hebben voordat het bezoek komt. Heb ik wel genoeg in huis? Is iedereen voorzien van een natje en een droogje?

Aangezien onze zoon in juli jarig is en onze dochter in september, sla ik mijn verjaardag in augustus vaak over. We krijgen al verjaardagsbezoek genoeg in juli en september. Ook zijn we vaak rond mijn verjaardag op vakantie dus zijn we niet eens thuis. Och, wat jammer nou 😉.

Deze zomervakantie komen we uitgerekend vandaag op mijn verjaardag thuis van een weekje Drenthe. Een feestje op de dag zelf, vandaag dus, gaat ‘m niet worden. Dat is me allemaal een beetje teveel van het goede. Toch wil ik dit jaar mijn verjaardag niet ongemerkt voorbij laten gaan. Daarvoor is er het afgelopen jaar teveel gebeurd.

45 is niet echt een speciale leeftijd. Toch vind ik mijn 45 bijzonder genoeg om een klein feestje te vieren. En nog belangrijker: om van hieruit weer vol goede moed verder te gaan. Ik heb plannen genoeg voor mijn komende levensjaar… Over deze plannen gaan jullie vast en zeker nog veel horen in mijn toekomstige blogs. Ik wil die plannen heel graag ten uitvoer gaan brengen!

Na een heerlijke week vakantie in Drenthe (blog volgt 😊), moet er vandaag en morgen het nodige opgeruimd worden. Er moeten nog wat wasjes gedraaid worden. Er moeten nog wat boodschappen gedaan worden. Er moet hier en daar nog wat gepoetst worden… Allemaal vakantie- en verjaardagsperikelen, die erbij horen. Tussen de bedrijven door nog wat rustmomenten inbouwen en dan vier ik zondag een bescheiden feestje.

Laat maar komen dat nieuwe levensjaar, ik ben er hartstikke klaar voor!