Shit happens

mijnmsenikke

In mijn blogs komt alles voorbij waar ik tegen aan loop in mijn leven met MS. Leuke dingen maar ook minder leuke dingen. Over sommige zaken schrijf ik heel gemakkelijk. Maar er zijn ook dingen waarbij ik me afvraag of ik erover zal schrijven. Toch is er iets wat me ontzettend bezig houdt. Iets waar je niet zo gemakkelijk over praat, een situatie waar eigenlijk toch wel een soort van taboe op rust. Ik weet dat vele MS lotgenoten hier mee te maken hebben of gaan krijgen in de toekomst. Vandaar dat ik er toch een blog over schrijf. Niet zo’n smakelijk onderwerp, alvast mijn excuses hiervoor….

Darmproblemen zijn een normaal verschijnsel bij MS, men spreekt dan van een neurogene darm. Dertig procent van de mensen met MS heeft last van obstipatie en zeker vijftig procent krijgt last van ontlastingsincontinentie.

Aangezien ik medicatie gebruik met als bijwerking diarree, weet je nu al welke richting ik uit ga in deze blog. Nog wat medische informatie:

Er zijn twee soorten incontinentie:
– Drangincontinentie. Als aandrang voelt, moet je meteen naar het toilet, anders kom je te laat. Oorzaak: De anale kringspier werkt onvoldoende of de zenuw is
beschadigd.
– Spontaan verlies. Oorzaak: (Slijmvlies)verzakking.

Je kunt je voorstellen dat de combinatie diarree en een lichte mate van drangincontinentie behoorlijk vervelende en beschamende situaties op kan leveren. Als dit je overkomt, voel je je net een klein kind. En geloof me, dan kun je ook huilen als een klein kind, want dit is zo vernederend.

In het dagelijks leven gaan deze vervelende klachten een eigen leven leiden. Soms denk ik wel eens dat het ook tussen mijn oren zit. Maar ja, wat doe je eraan? In de vakantie was het een paar keer raak als gevolg van een ander dagritme en een ander voedingspatroon. Deze combinatie is funest! Ik schoot behoorlijk in de stress bij de gedachten aan een dagje uit. Dan maar spullen meenemen voor het geval dat…. Zoals we vroeger de luiertas meesleepten toen de kinderen nog klein waren….

Toch merk ik dat regelmaat wonderen doet. Want eenmaal thuis in het dagelijks ritme, gaat het gelukkig weer wat beter. Een gezond voedingspatroon doet ook wonderen. Dus uiteten (lees: anders eten), frietjes eten of een avondje met chips of nootjes of andere lekkernijen,  levert geheid de volgende dag een kakdag op. Mijn darmen spelen momenteel dus een behoorlijke rol, zeg maar gerust een hoofdrol in mijn leven. Dat is iets waar ik behoorlijk veel moeite mee heb. Het zet mij ook weer aan het twijfelen over het al dan niet gebruiken van medicatie. Want van die medicatie krijg ik diarree, een erg vervelende bijwerking.

In november ga ik dit toch eens bespreken met de neuroloog. Want dit is verre van prettig….

IMG_1835

 

10 gedachten over “Shit happens”

  2. Het is inderdaad een moeilijke situatie , en begrijp je volkomen ! Hier is het met urine incontinetie .

    Maar ontlasting lijkt mij vele malen erger , er zit ook een ander soort geur aan 😉

    Peter ( m’n man ) heeft de Ziekte van Crohn in die mate dat hij na 9 operatie’s ook menig keer te laat bij de toilet is .
    Overal waar hij komt is zijn eerste blik ” Waar is de toilet ?” Ontelbare keren is het al mis gegaan in de loop van de jaren . Ook al heeft de Ziekte een andere naam De ellende blijft hetzelfde !!
    Hoop dat het met regelmaat weer beter met jou zult gaan 🤗🤗🤗🤗

    Like

    Beantwoorden

  3. Ik had hier énorm veel last van. Hoe vaak ik de wc net niet heb gehaald ….. Ergens toevallig ontdekte men dat ik ferritinetekort had, naar de oorzaak werd gezocht en gevonden: coeliakie oftewel glutenintolerantie. Sinds ik glutenvrij eet gaat het meer goed dan fout mbt ophouden van ontlasting.

    Like

    Beantwoorden

  5. Fijn dat je toch een trigger hebt kunnen ontdekken. Wanneer je weet dat het waarschijnlijk gaat gebeuren kan je je er ook op voorbereiden. Mentaal en lichamelijk. Mentaal lijkt dit me heel zwaar, succes bij de neuroloog. Ik hoop dat er iets gedaan kan worden 🙂

    Like

    Beantwoorden
  6. Pingback: Twijfel is de waakhond van het inzicht. – Mijn MS en ikke ….

  7. Ik heb ziekte van Crohn en dus ook heel wat ervaring met dergelijke kaksituaties… Shit happens indeed, maar absoluut hoogstvervelends als je geen wc in de buurt hebt. Ik heb het gelukkig niet in een heel erge vorm, maar erg genoeg om op regelmatige basis van de symptomen te mogen genieten. Ik let op mijn voeding, maar probeer ook niets te laten om alle voedingsstoffen binnen te krijgen. Op erge momenten laat ik vezelrijke voeding. Dit werkt bij me. Door ons fertiliteitstraject let ik nog meer op mijn eten, wat ook gunstig is voor mijn Crohn (die nu gelukkig koest blijft tijdens de medicatiestop o.w.v. de zwangerschapswens)!

    Like

    Beantwoorden

Plaats een reactie